dinsdag 5 april 2011

Podolskaja VI: Sergei Leonidovitsj komt zich nu nu in levende lijve aan ons voorstellen en heeft dorst

Onder golvende haardos: Sergei Leonidovitsj. Privécollectie Fam. Leonidovistj.


Precies op het moment dat Boleslava de naam van haar dochter uitspreekt stapt hij de kamer binnen: Sergei Leonidovitsj. Wat een geweldige bos haar heeft hij. Een stem als van een Donderaar vult de ruimte, een wolk parfum komt daar nog bij.

SL: Ik ben er!
BEP: Dat hadden we al gezien.
SL: Gaan we weer kutten?
BEP: Nee, een glas port inschenken, die 25 jaar oude nu eindelijk.
SL: Die je van Joeli Berzin gekregen hebt, die?
BEP: Nee, van zijn broer Evgeni.
SNK: De wielrenner?
BEP: Ja die! Wat een goeie gozer is dat!
SL: En een prima handelspartner, hij Fiats, ik Skoda's. 
BEP: Die fles heeft hij dus voor zijn laatste overwinning gekregen in Portugal.
SNK: Waarom is hij nu van jou?
BEP: Mijn grote liefde.
SL: Ja?
SNK: God, schenk nou in. Ik heb dorst.
SL: Moet ik inschenken? Boleslava zou dat toch doen?
BEP: Nee lief, hij heeft haast.
SNK: Een droge mond, daar word ik agressief van.
SL: Ik doe alles om hier de vrede te bewaren. Ik...
BEP: Kom niet uit mijn woorden. Maar dat hoeft ook niet. Weet je Nepomuk, als: Sergei Leonidovitsj spreekt, heb je aan een woord genoeg. Zo juist is dat woord dan gekozen. Een woord is een eeuwigheid, een eeuwigheid een woord, bij: hem. Daarom is het ook geen man van veel woorden.
SNK: Als Heer des huizes moet je het overzicht kunnen houden.
BEP: En daarom weet hij best wel dat ik die fles gekregen heb omdat Berzin een groot liefhebber is van Lili Brik en ik daar nog wat van had liggen, of eigenlijk waren dat de eigendomsrechten op het huis waar zij vaak met Majakovski was. Leuk ruiltje.
SNK: Had ik ook gedaan.
SL: Ik lust nu wel een biertje.


Het geruilde huis in Moskou

Geen opmerkingen:

Een reactie posten